Met toets F5 pagina vernieuwen a.u.b
Beste dierenvrienden ....
Op deze pagina willen wij jullie graag een kijkje gunnen in ons leven met onze 'eigen' honden.
Met 'eigen honden' bedoelen wij die honden die niet zijn doorgeplaatst om bepaalde redenen, medisch
of psychisch. Maar natuurlijk hebben wij hen net zo lief als je je eigen hond lief hebt, al is het
overbodig dat hier te vermelden. Heb je die instelling niet, kun je beter niet in de 'Dierenbescherming' werken.

Foto's deel 2 - deel 3 - deel 4 - deel 5 - deel 6 - deel 7 - deel 8 - deel 9

Met Lucky is alles begonnen - de zeer plezante colliefobie ...... :-)
Ik ging kijken voor een langharige tekkel en kwam terug met een collie, wat was ik toen groen en naiëf,
had nog nooit van hondenhandelaren gehoord en was 100% overtuigd dat iedereen die honden verkocht alleen
het allerbeste voor hun wilde. Lucky was de enige 'eigen hond/pup' die ik ooit heb gehad en hij kwam van een handelaar
diezijn dieren wel goed gehuisvest had en waar de pups ook bij de moeder lagen. Lucky was in het gezin met o.a.
kinderen om te socialiseren.

LUCKY, mijn allereerste collie, een reu'tje van toen 14 weken - geboren 26.01.1977

Digitale camera's bestonden nog niet, deze foto's zijn bijna 30 jaar oud.


Ik kon lezen en schrijven met Lucky, en wij hoefden elkaar maar aan te kijken om te weten wat we bedoelden........
Anderen werden er wel eens jaloers om :-)

Lucky, vlak voor zijn overlijden op 11 jarige leeftijd in augustus 1988. Hij had leukemie.
Toen hij er ineens niet meer was, was de wereld voor een hele tijd erg triest voor mij :-(



BELLA - een tricolor collieteefje van 8 jaar. Zij kwam erbij toen haar vrouwtje terug ging naar haar geboorteland. Lucky en zij waren bijna even oud en een dreamteam.


Lucky en Bella hebben mooie jaren met elkaar gehad, Bella is overleden aan kanker in 1988 en 13,5 jaar geworden.



MERLIN kwam op een leeftijd van 10 maanden bij mij, hij was een mix van Schotse herdershond en Border Collie. Merlin werd in de krant te koop aangeboden. Ik kijk NOOIT naar dierenadvertenties in de krant, maar die dag wel - toeval? Nee, ik geloof niet meer in toeval, daarvoor is teveel gebeurd. Merlin moest weg omdat hij volgens zeggen teveel te lijden had onder een dominante tekkel. Ik ging kijken bij de eigenaren en het enige dat ik zag was Merlin's neus en ook alleen maar omdat de 2 zoons hem hardhandig de keuken introkken en duwden - één aan de voorkant en één aan de achterkant. Wat was die hond verschrikkelijk bang, zeg ! Zijn neusje was zo aandoenlijk dat ik meteen voor de bijl ging :-), ik heb er niet één seconde spijt van gehad. Merlin moest alles nog leren behalve het zindelijk zijn, hij was bang voor alles - het ruisen van de wind in de bomen, zijn schaduw en zijn spiegelbeeld in het venster van de oven en nog veel meer. Hij is 3 jaar geworden voordat hij voor het eerst los kon lopen zonder riem.
Merlin was een heerlijke hond en een echt maatje voor mij.



....................Eet smakelijk, jongens - Merlin vond alles goed ! Jerry was altijd bij hem ............................


................ ...............Merlin is overleden aan Lupus op een leeftijd van 9 jaar ................................


Foto's deel 2
Terug naar boven


Onze JANA - veel te vroeg overgegaan ..... en de aanleiding voor onze stichting

...
Jana en Connor .........................................Tom en Connor

Jana houdt van makkelijk .................................Purdy


De hele meute voor de PC.....
...
Hoe durf je mij op de foto te zetten, vrouwtje ? ..................... Dat was me toch weer een dag, zeg !!!!
...
Kerstcollies Jana en Connor
...
<--Purdy in kerststemming en Tom zag het ook wel zitten dit jaar -->
Terug naar boven
...
Connor speelt kiekeboe -----------------------Koud, hé ! -------

Ik heb het zoooooo naar mijn zin :-)
Vakantie aan zee ......
...
...
...
..
Waar ben ik nou zo moe van ????????? ...........................Please meet - Queen of Sheba :-))
LISA :
Eind oktober 2003 kregen wij een telefoontje van een bevriend asiel of wij een collieteefje van ca. 10 jaar konden helpen. Zij was zwervend aangetroffen en haar vacht was erg vuil en verwaarloosd. Bovendien liep zij mank op één voorpootje, wij schrokken van de leeftijd van het beestje en hebben meteen een afspraak gemaakt om naar haar te komen kijken. Toen wij arriveerden stonden al mensen met haar buiten op ons te wachten :-). Een klein gevoelig colliemeisje met grote prikoortjes stond ons nieuwsgierig en een beetje afwachtend op te nemen. Wij hadden Purdy meegenomen om te kijken of het klikte, maar dat was geen probleem. Dus hebben wij haar meegenomen onder de voorwaarde, dat - als het klikt met de andere honden - zij mag blijven en wij anders een nieuw huisje voor haar zouden zoeken. Nu is het echt wel stress voor een hond van die leeftijd om nogeens in het herplaatsingscircuit terecht te komen en wij hoopten dat ook dat het allemaal goed zou gaan. Thuis aangekomen werdt er op neutraal terrein kennis gemaakt met de thuisblijvers en dat ging goed. Binnengekomen heeft zij toch maar even aan Connor duidelijk gemaakt dat zij ook wel wat inspraak wilde hebben in het hondenhuishouden ....... hhmmmm - een tikkeltje dominant dus ! De volgende dag was Tom aan de beurt :-), die had er wat meer moeite mee, maar ook dat werdt goedgekeurd, inmiddels zorgt het dametje voor de broodnodige rust hier in huis en zij doet het uitstekend. Wij heben haar laten nakijken door onze eigen DA, die met de diagnose kwam:
Een beetje doof aan één kant, artrose aan de linker voorpoot en een niet zo denderend gebit ( het lijkt wel of de tandjes er elk moment uit kunnen vallen, maar....... zij eet er prima mee, zelfs harde botten gaan er goed in ! Dus je raadt het al : Wij noemden haar LISA en zij mag blijven :-), zij moet wel haar leven lang pilletjes sliken tegen de artrose, maar zij leeft en geniet !
.. ONZE LISA ...

LISA

NIEUWS ! NIEUWS ! NIEUWS !
Het is er toch van gekomen :-) - wij zijn getrouwd - in alle stilte en met de honden !
Op 02.12.2003 hebben wij elkaar het jawoord gegeven in het oude gemeentehuis te Brunssum. Aanwezend waren de wederzijdse oudersen onze trouwgetuigen. Na afloop zijn wij met ons klein gezelschap ergens lekker gaan eten en de avond hebben wij gezellig thuis doorgebracht samen met de honden. Hieronder zie je enkele foto's en wat indrukken...
Terug naar boven
Wij kwamen aanrijden .......en aanlopen :-)...... met :

1 trouwgetuige - 2 moeders - wij - Connor,Purdy,Lisa en Jetje (v.l.n.r.)

De honden mochten bij de ceremonie aanwezig zijn -- Jaja, er waren lachmomenten :-)
......
Purdy en Lisa gedroegen zich voorbeeldig, Connor natuurlijk ook ! -- Het gelukkige stel .................

Jetje heeft zoiets van : Boeit dat? ......... Lisa had haar eigen taxi naar beneden de anderen moesten zelf lopen :-))
Zo, mensen dat was een gedenkwaardige dag in het leven van de baasjes en de honden, maar vooral gezellig en nog hartelijk bedankt voor alle felicitaties. --------Liefs Frans en Teya
 

Hier zijn we weer met uitbreiding van onze colliefamilie. De postbode bracht een verlaat huwelijkscadeau van Duitse vrienden aan de deur. Onze honden vonden het maar wat vreemd, het ligt wel in mijn mand, kijkt ook wel wat sullig maar beweegt niet? Onder welke tak van mijn familie valt dit vreemde gedrag :-) ? Maar desalniettemin is hij helemaal geaccepteerd en hij heeft de naam SPEED gekregen van ons allemaal.
Lieve Udo en Heike, dit is een prachtig cadeautje !
Hartelijk bedankt :-) ......... Terug naar boven

Bleu Merle meeting ? .............................

In de mist ......

............ Wandeling bij maanlicht .....

Nu volgen willekeurig gekozen foto's, gewoon omdat zij iets voor ons betekenen en ons raken, hopelijk jullie ook :-).

Purdy en Jana(†) - 2 vriendinnen voor het leven - helaas duurde het geluk maar kort :-(

Purdy, Connor, Tom, Jana en ik ergens daar tussenin :-)


Een gezellig onderonsje - Connor - Purdy en Jenny

Connor en zijn meisjes Purdy en Lisa(†) - waar zaten de baasjes ook alweer? Ohja - op de grond :-)

Tijdens de kennismakingswandeling met Misty's nieuwe baasjes
v.l.n.r. Sparky - Tom - Misty (bij Frans op de arm) Purdy - Jenny - Connor

Staan ze niet allemaal netjes opgesteld in afwachting van iets lekkers?
v.l.n.r. Smokey - Purdy - Deysi en Connor .....Terug naar boven

Purdy en Lisa

WATTE ? Nu alweer op - wie was dat ? Purdy en de yoghurtbeker :-)

Connor en Jana (1 jaar voor haar dood) in de sneeuw

Een mooie close-up van onze stoere bink en nepmacho TOM tijdens een van zijn middagsdutjes :-)


De dagelijkse wandeling in het park - v.l.n.r. Connor - Jenny - Tom - Frans - Purdy en Silky (inmiddels geplaatst)


Impressies van Jenny ... onze kleine Black Witch ;-)

Meester Tom spreekt tot zijn leerlingen :-)


Gezinsuitbreiding met Lucky, de betoncollie - Tom heeft meteen zijn toevlucht bij hem gezocht :-)


V.l.n.r. Lucky(betoncollie) - Purdy - Jenny - Connor - Blue - Due en Tom
Blue en Due waren voor 2 weekjes bij ons op vakantie :-) Terug naar boven


SASJA - geboren 28.02.1992 -- overleden 15.01.2005



Lieve collievrienden .......
Graag delen wij met jullie Sasja's verhaal, het verhaal van een statige, charmante, trotse en soms best wel koppige, bejaarde colliedame .
In de laatste week van onze vakantie op donderdag 15.10.04 belde mijn moeder (Teya's moeder) ons in Zeeland op met de mededeling dat een mevrouw had gebeld die hulp zocht voor een bejaard collieteefje. Mijn moeder had enkele feiten op papier gezet en herhaalde die voor ons. Zij had mevrouw vriendelijk verzocht de vrijdag terug te bellen omdat wij dan weer terug zouden komen van vakantie. Vrijdagmiddag vlak naar aankomst thuis ging idd de telefoon en Frans nam op, het was mevrouw van de dag ervoor met haar verhaal over Sasja.
Sasja, zo vertelde de buurvrouw, was van een bejaarde meneer die 2,5 jaar eerder een groot verlies had geleden en dit niet kon verwerken. Ondanks dat meneer stapelgek op Sasja was, kon hij de zorg voor haar niet meer aan en raakte zij steeds meer verwaarloosd. Op een gegeven moment ging de gezondheidstoestand van meneer dusdanig achteruit, dat hij opgenomen moest worden en de familie zat met het 'probleem' Sasja. In de daarop volgende 10 weken werd naar een oplossing gezocht o.a. opname in een bejaardenoord voor senioren, maar dat ging niet door. Daar kreeg de familie wel ons telefoonnummer en de buurvrouw belde ons met het verzoek om hulp voor Sasja. Inmiddels verbleef het meisje al 10 weken moederzielalleen in het huis van meneer, de dochter is allergisch voor honden en kon Sasja niet in huis nemen, de buurvrouw had zelf al 2 collies. De familie en de buurt hielpen elkaar met de verzorging van 'nat en droog' voor onze colliedame en iemand liet haar uit, zo werd ons verteld. Frans zei al meteen aan de telefoon toe om te helpen en zondag 17.10.04 hebben wij Sasja in de buurt van Eindhoven opgehaald en meegenomen naar Brunssum. Het ging meteen goed met onze collies na de kennismaking buiten op neutraal terrein en zij werdt gewoon geaccepteerd en opgeomen in het roedel. In het huis van haar oude baasje mocht zij niet meer op de bank omdat zij die gedeeltelijk onder haar tanden nam, volgens ons een gevolg van haar eenzaamheid. Hier klom madame meteen de bank op en heeft nooit iets stuk gemaakt. Omdat haar vacht ernstig vervilt was en de huid al op wat plekken flink geirriteerd was, zijn wij met haar naar onze hondentrimmer gereden die haar liefdevol onder zijn hoede nam. Ik (Teya) had er al een 1/2 Komozak uitgehaald, maar Marc had ook een rijke oogst. Het duurde enkele dagen voordat wij merkten dat Sasja incontinent was en zich regelmatig helemaal natplaste, daardoor rook zij ook niet zo prettig. Daarom hadden wij op de bank een dik stuk plastic gelegd met een dikke deken erover heen. Sasja woonde op de bank, sliep, speelde en at daar ook het liefst :-), piepbeestjes waren haar lust en haar leven, en vaak zaten wij met de vingers in onze oren omdat Sasja zo'n plezier had met die piepgevallen en wij het er graag voor over hadden.
Een week na haar verhuizing naar Brunssum kreeg Sasja een koortsaanval van 41,7 graden en zijn wij vreselijk geschrokken, wij vroegen ons af of dit een gevolg kon zijn van de veranderingen in haar leven. Ik heb meteen de dierenarts gebeld, die gelukkig gelijk kon komen en na onderzoek kreeg het meisje een spuit en was na 3 uur weer helemaal de 'oude'. Toch werden wij gewezen op het feit dat dit vaker kon gebeuren omdat Sasja op leeftijd was. In de maanden daarna is er gelukkig niets meer gebeurd, alleen was Sasja veel te mager bij ons gekomen en at lang niet alles wat men haar voorzette. Voordat ik uitgezocht had wast het meisje lustte gingen enkele weken voorbij, maar Sasja was gek op rijst en pasta met groente en een kipfile'tje ging er op z'n tijd ook wel in. Vooral rode kool vondt zij heerlijk en haar bak glom als een spiegel als zij klaar was met eten. Maar voor de rest was er niet zoveel wat Sasja lustte en daarom kwam zij ook veel te weinig aan en kon niet veel weerstand opbouwen. Zij had al een behoorlijke ziektegeschiedenis achter de rug en had veel meegemaakt. Vaak leek het of Sasja met de dag jonger werdt, zo fier liep zij met Frans en de andere collies mee in het park, zij vondt het heerlijk - die lange wandelingen. Toch merkten wij aan kleine dingetjes dat Sasja dement begon te worden, ons stoorde het niet en voor haar was het verder ook geen probleem. Tot wij 15.01.2005 s'morgens naar beneden kwamen en zagen dat het helemaal niet goed ging met ons meisje. Zij had overgegeven en zich ondergepoept en was er gewoon in blijven liggen, ik heb haar een beetje schoongemaakt en wij zijn naar de dienstdoende dierenarts gereden om hem naar Sasja te laten kijken. Hij bevestigde wat wij liever niet bevestigd hadden willen hebben, maar Sasja had geen kracht meer om te vechten, haar lichaam was op. Volgens de DA was er sprake van 'Sepsis' een bloedvergiftiging van het hele lichaam en had zij dit weekend sowieso niet overleefd. Maar zonder inmenging van de DA was dat een ellendige en pijnlijke doodsstrijd geworden en dat wilden wij haar besparen. Zodoende hebben wij haar in laten slapen en is zij heel rustig en vredig overgegaan. Wij hebben haar helaas maar 3 maanden mogen begeleiden en verwennen,maar hebben in de 'hondenhemel' wel een hondenbank voor haar klaar laten zetten waar zij lekker op kan relaxen :-). Lieve Sasja, het ga je ontzettend goed bij de Regenboogbrug en geniet !
Vele lieve knuffeltjes van ons en de collies ....


Onze dot van 'n mot PURDY - helaas niet meer bij ons :-(

Those were the days, my friends :-) - and the winters ....

and more ....

Mini colliedag in Brunssum ? - Purdy, Jenny, Romy, Kira, Sally, Tom, Connor, Falco en Ingrid
Terug naar boven
--
Deze jongeman hier boven is onze EASY - een Amerikaanse sheltie en een echte zonnestraal !
Hij kwam bij ons binnen met Baya, een behoorlijk dominante blinde colliereu, die Easy zeer heeft gedomineerd en hem daardoor de kans heeft ontnomen veel zelfvertrouwen op te bouwen. Easy (toen nog Breezer) kwam als pup bij Baya. Om hem toch de kans te geven zich te ontplooien hebben wij de honden uit elkaar gehaald en Easy in ons roedel genomen.
Wij waren werkelijk vastbesloten om voor dit lieve kleine mormel nieuwe baasjes te gaan zoeken, maar toen hij een week bij ons was hebben wij dat plan verworpen want hij had en heeft ons nog steeds betoverd met zijn lieve karakter.
Easy blijft en gaat niet meer weg :-)! Hij slaapt zelf bij ons op bed, erg he ?
EASY

Nog een oldie uit 2005 - Purdy en Jenny genieten van het water.

Connor, Tom, Sam(nu Fingal en geplaatst, Purdy en Jenny in het bos (2004)


Vakantiefoto's uit 2006 - wij waren in Baarland (Zeeland)
Nuniah nog in haar dunne 'jasje', wij hadden haar nog maar kort, Connor en Easy rennen heerlijk aan het strand.

Tom en Romy op bezoek in Zeeland (Bron foto's: Frank Stevens)

CONNOR

NUNIAH

Connor, Easy en Jenny spelen met de bal, die wij overigens in Zeeland zijn kwijt geraakt :-).

Belinda met Tom, Romy, Jenny en Nuniah aan het strand (Bron: Frank Stevens)

Tom, Connor en Jenny op de dijk in Zeeland (Bron: Frank Stevens)
Tom woont alweer een tijdje bij goede vrienden (Frank en Belinda)van ons, hij is 12,5 jaar en vondt het bij ons veel te druk. Hij was niet happy meer, maar onze vrienden waren al heel lang gek op hem en het is wederzijds :-).

Met RomyB. nemen wij afscheid van de vakantie in Zeeland 2006 :-).


En dit is Mila, een kleine tricolorsheltiedame van w.s. 6 jaar, precies weten wij het niet omdat wij afwijkende gegevens over haar hebben ontvangen. Mila is bijna een jaar bij ons en al behoorlijk vooruit gegaan, alleen kan zij er absoluut niet tegen als wij haar voorpootjes aanraken. Zij heeft een hartruis en moet dagelijks 2 keer verschillende tabletjes nemen, eentje voor het hart en 2 plastabletjes. Op dit moment doet zij het nog redelijk op de tabletjes en hoeft zij niet naar een specialist. Het is een schat van een hond en alleen maar lief, behalve wanneer zij buiten een lekkere drol ziet liggen :-(. Bah !

MONTY

Dit was de eerste foto die wij van Monty zagen, hij was ons gemeldt door Duitse collega's en zat in een Spaans asiel.
Een gevonden colliepuppiereutje van 5.5 maanden oud, wij keken al een poosje uit naar een opvolger van onze alphareu Connor die aftredende is. Maar wij wilden graag een hond uit de herplaatsing en nog jong genoeg dat hij bij Connor in opleiding kon gaan :-). Met hulp van Birgit(vanuit Spanje naar Duitsland) en Gaby (van Duitsland tot bij haar thuis) en Frans die hem bij Gaby heeft opgehaald, was Monty na een autorit van ruim 16 uur bij ons in NL. Wij hebben hem Monte genoemd (Berg in het Spaans), maar nu noemt iedereen hem Monty :-). Het gaat erg goed hier, hij respecteert Connor en heeft al diverse taken in overleg van hem overgenomen. Monty is nu ruim 1,5 jaar, hij is geboren op 18.01.07

 


UP

To be continued, just go home now :-)