LUCY, een colliedame met allure
........
geboren 01.01.1999 - overleden 01.09.2009
LUCY, een collieteefje
van 10 jaar kwam bij ons via stichting Vagabond
Pets die al enkele jaren in Polen actief is en een aantal dierenasielen
daar steunt met o.a. voer en medische apparatuur en meer. Deze stichting
heeft Lucy in oktober 2008 voor ons mee gebracht naar Nederland. nadat
onze vriendin Magdalena (van afkomst Pools en al vele jaren woonachtig
NL) haar in Polen vond. Zij bracht Lucy onder onze aandacht, Haar herplaatsingskansen
in Polen waren nihil, niet alleen vanwege haar leeftijd maar ook vanwege
haar handicap, zij kan namelijk niet zonder hulp lopen. Haar achterpootjes
weigerden haar ten dienste te zijn maar als zij haast had was zij erg
snel met haar voorpoten maar sleepte de rest achter zich aan. Lucy was
een lieve en vrolijke hond die van het leven hield en nooit opgaf. Aan
info kwam met haar mee dat zij last van artrose had en nu wel en dan
weer niet kon lopen. Aan de manier waarop zij haar lichaam gebruikte
kon men opmaken dat zij hier al een poos mee vertrouwd was. Wij hebben
haar voorgesteld aan onze DA, die het niet somber inzag en haar best
nog kansen inruimde qua mobiliteit. Ook onze fysiotherapeute Marja was
positief omdat de pootjes reageerden op prikkels. Volgens haar had Lucy
een ontsteking in de rug die op de wervelkolom drukte en haar daarom
beperkte in haar bewegingsvrijheid. Zij kreeg fysiotherapie, ontstekingsremmers
en er moesten therapeutische oefeningen met haar gedaan worden. 29.10.08
werden foto's gemaakt van haar rug en heupjes. Lucy kreeg ook een voedingssupplement
voor de artrose en speciaal voer. De eerste maanden leken de medicijnen
en de fysiotherapie aan te slaan en Luuc leefde op, maar het gewenste
effect namelijk dat Luuc weer kon lopen gebeurde helaas niet. Ook bleek
dat de incontinentie - soms wel soms niet weinig te maken had met de
sluitspier van de blaas. Ondanks deze klachten liet Lucy het zich niet
nemen om alles uit het leven te halen dat erin zat, zij genoot van elk
moment.Wij mochten tijdelijk een rolstoel lenen en Monica, Lucy's pleegmoeder
had een hondenfietskar gekocht waarin Luuc gewoon meeging wanneer het
maar kon.
In augustus 2009 ging het duidelijk steeds slechter met Lucy, steeds
vaker laat zij haar plas lopen en zij heeft pijn. Monica is met haar
naar een tweede dierenarts geweest voor een second opinion en deze gaf
ons niet veel hoop en nog maar weinig tijd. De dierenartsen gingen uit
van een ernstig blaasprobleem ( w.s. kanker). In overleg werd besloten
dat Lucy pijnstillers kreeg zolang zij zelf aangaf dat het leven voor
haar nog kwaliteit had. Was dat niet meer zo zouden wij haar laten gaan.
1 september 2009 was het zover. Deze dag zal nog lange tijd in ons geheugen
gegrift blijven staan. Wij hebben Lucy voor altijd moeten laten gaan,
zij was te ziek en gaf zelf aan dat ze niet meer wilde. Haar weerstand
werd steeds minder, zij kreeg overal ontstekingen en op het laatst blaaskanker.
Wij vermoeden sterk dat dit in Polen ook al speelde omdat zij vaak de
plas niet op kon houden en dit naar haar einde toe ook veel vaker voorkwam..
Zij is bijna een jaar in Nederland geweest en heeft met volle teugen
genoten van alle aandacht en liefde, van haar reizen met de rolstoel
en de hondenfietskar tot op het laatste moment. Zij was één van de honden
die een grote indruk op ons hebben gemaakt vanwege haar levenswil, haar
vrolijkheid en haar gave liefde en genegenheid te kunnen blijven geven
ondanks haar verleden zonder aandacht en liefde.
Wij missen haar en zijn dankbaar dat we haar het laatste stuk van haar
weg hebben mogen begeleiden.
Wij vergeten je niet, meis - je was een Grand Dame met jouw uitstraling
en voor ons een voorbeeld.!
Lucy is gecremeerd en word uitgestrooid waar zij het liefst was.....
Ook willen wij graag Monica bedanken voor haar liefde, inzet en energie en de lieve mensen die Luuc financieel hebben gesteund - Ingrid en Joanna