GOOFY

Update 16.01.2006

Hallo lieve dierenvrienden
Wij hebben een verdrietige mededeling voor jullie allen. Onze lieve Goof, die voor ons altijd het voorbeeld was van een prima herplaatsbare hondensenior en die daarom een plaatsje had op de colliepagina's als ambassadeur voor alle senioren die nog op zoek zijn naar een fijn plekje, is helaas 2 dagen voor Kerstmis 2005 overleden. Hij ging al een tijdje achteruit en ondanks dat Debbie en wij moeite deden ons erop in te stellen, kwam het toch hard aan. Goofy is bijna 16 jaar geworden en was onze eerste pleeghond die wij hebben opgenomen, op deze plek willen wij Debbie graag bedanken voor de fijne tijd die hij nog bij haar mocht hebben.
Op de 'Kijkdoos' staat een klein stukje te lezen n.a.v. Goof's overlijden.

Onderstaande verhalen gaan over de tijd die Goofy bij Debbie & Co. heeft mogen wonen:

Wij willen op deze plek het een en ander vertellen over Goofy, de destijds 12jarige kruising Bordercollie/Collie.
Als alles volgens plan van de ex-eigenares van deze scheet was gegaan, leefde Goofy nu niet meer. Via omwegen zag ik (Teya) Goofy op de site van een belgisch asiel staan voor herplaatsing. Wat was het geval ? Mevrouw kwam bij de dierenarts met het verzoek Goofy in te laten slapen, omdat zij ging verhuizen en hem niet mee wilde nemen. Volgens haar werdt hij toch ingeslapen, als zij in hem asiel af zou geven voor herplaatsing, daarom deed zij
het dan liever zelf. Mevrouw heeft op dit punt de mensen toch wel onderschat :-). De dierenarts was het hier gelukkig niet mee eens en stuurde haar weer naar huis , niet zonder te beloven, dat zij moeite zou doen een oplossing te vinden. Via het asiel kreeg Collie & Co. contact met Brigitte , de dierenarts. In samenwerking met een andere stichting werdt Goofy naar Nederland gehaald, naar de opvang gebracht en zette ik hem op de Colle & Co. site. Daar stond hij nu en wachtte op nieuwe baasjes, die hem op zijn leeftijd nog een kans wilden geven. Er kwamen zeer weinig reacties, want de meeste mensen willen geen 'oude' hond, omdat zij daar al zo gauw weer afscheid van moeten nemen? Maar de mensen, die wel reageerden bleken in de loop van gesprekken, die ik met hen had toch heel goed te weten waaraan zij begonnen. Zij dachten in eerste instantie aan Goofy, die topfit was en nog lang geen zin had, het tijdelijke leven met het eeuwige te verwisselen :-). Na lange gesprekken met de opvangmoeder, de potentieele nieuwe baasjes en Frans natuurlijk, hadden wij onze keus gemaakt. De beste voorwaarden voor deze 'pup' van 12 jaar oud, boden Debbie en Jeroen uit Bornebroek in Twente. Zij hadden al een bordercollieteefje Ciska en een beardedcollie Sam en zagen Goof wel zitten :-).Er werdt een afspraak gemaakt voor een voorcontrole en enkele dagen later vertrokken wij (Frans en Teya) vanuit Limburg naar Twente om deze geweldige peoples en hun honden te leren kennen. Het klikte helemaal en wij konden dus met een gerust hart toestemming geven voor een kennismakingsbezoek met Goofy. De honden vonden elkaar wel allemaal aardig, maar Goofy had inmiddels toch wel wat capsones gekregen :-), en deelde hier en daar een snauw uit. Debbie en Jeroen lieten zich door dit misplaatste machtsvertoon niet afschrikken, en namen Goof mee naar zijn nieuwe tehuis in Bornebroek :-). Na wat startproblemen hebben mens en hond het nu helemaal gevonden met elkaar en heerst er (bijna) altijd vreugde en peace in huize Debbie/Jeroen/Ciska/Sam en Goofy. Debbie blijft de leukste verhalen en foto's sturen en daarom hebben wij besloten, een Goofypagina in het leven te roepen:-), die net zolang zal bestaan, als er verhalen blijven binnenkomen. ! Veel plezier met Goofy, die er eigenlijk al niet meer zou zijn.

Hier eindelijk weer eens een verhaaltje van Goofy!

Ik ben verhuisd (samen met Sam en vrouwtje natuurlijk) naar een flatje in Hengelo, wat ons alle 3 prima bevalt! In het begin moest vrouwtje mij een klein trapje op en af tillen, want ik vond dat toch eng! Maar na enige tijd zag ik toch in dat vrouwtje zich een breuk tilde aan mij en Sam liep ook gewoon die enge dingen op en af. Uitslooooooooover!!
Ik heb het toen op een ochtend zelf geprobeerd! Vrouwtje was door het dolle heen van enthousiasme. Dit vond ik zo leuk dat ik het vanaf die ochtend nu helemaal zelf doe! Goed he? Vrouwtje is zo trots op mij. (logisch) En ik krijg extra koekjes, kijk, daar doen we het voor he?? 's Nachts krijg ik sokjes aan, die vrouwtje in een babyzaak heeft gekocht. Najaa…sta ik even voor lul met die ondingen om! Sam lachen! Vrouwtje heeft namelijk laminaat in het hele huis laten leggen, i.v.m. toekomstige foutjes van mij (plasje doen in huis). Maar aangezien ik mijn voeten niet meer optil (pf, zwaar hoor op mijn leeftijd) en ik dus echt sleep, maakt dat nogal een herrie met mijn nagels. Wat als gevolg had dat vrouwtje 's nachts er wakker van lag. Ook graaf ik graag een kuiltje voordat ik ga slapen. En ik blijf graven want er komt maar geen kuiltje, vreemd hoor! Anyway, daarom moet ik dus die malle sokjes aan. Voorruit dan maar, alles om vrouwtje blij te houden! En weet je wat het mooiste is? Ik heb DE vrouw van mijn leven ontmoet! Sara heet ze, 3 jaar oud, blonde golvende haren, bruine lieve ogen en een goddelijk geur! Als ik haar zie word ik weer helemaal jong, stel me aan volgens vrouwtje (nietus) en weet niet hoe hard ik ineens aan de riem moet gaan trekken om snel bij haar te kunnen zijn. Gelukkig is de liefde wederzijds. Zij heeft haar baasje al een keer van de fiets laten vallen, omdat zij ook hard aan haar riem trok om snel bij mij te kunnen zijn. Zodra we in contact zijn, gaan onze staarten heel snel kwispelen, onze natte neuzen tegen elkaar (heerlijk!) en zingen en kwebbelen er vrolijk er op los.
Vrouwtje vindt het allemaal zo schattig! Sam begrijpt er geen bal van, probeert zich af en toe tussen ons in te mengen, maar zonder succes. (kan er ook maar 1 de knapste van het land zijn, jammer dan!)
Vrouwtje vindt alleen 1 ding jammer, dat ik niet een vriendin heb uitgezocht die een aantrekkelijke baas heeft…..tja.
Poot van Goof, Sam en liefs van Debbie
......................................................................................................Ingezonden juni 2005

Dag mensen van het goede leven !

Het gaat nog steeds goed met mijn lieve Goofje! Weliswaar dat hij wat dover is geworden, het is geen roepen meer om Goof maar schreeuwen. Fluiten hoort ie ook niet meer, dat wordt in de handen klappen. Zo grappig, dan kijkt ie altijd precies de verkeerde kant op en je ziet hem denken " ik hoor toch wat, maar waaaaar komt het toch vandaan?" Zijn achterpoten laten hem ook nog wel eens een beetje in de steek, dan struikelt hij bijvoorbeeld, oooeps!! Goofy actie!! En het wandelen gaat niet meer ver, en op z'n slakketempootje. Maar Sam heeft al het geduld van de wereld en loopt keurig het tempo mee zonder aan de lijn te trekken (ook een superhond hoor) Maar z'n hobby is alleen maar beter geworden: BEDELEN!! Hij heeft altijd zin in lekkers. Hij kan niet meer op botjes knabbelen, dat slikt die boef in 1 keer door, met als gevolg dat het er een paar uur later weer uitkomt.. Dus geef ik hem lekkere leverworst of osseworst, in ieder geval iets wat zacht is zodat Opie het kan kauwen. Inmiddels is ons gezin uitgebreid met een kater, geen idee van wie dit schatje is, maar hij is bijna dag en nacht bij ons. We noemen hem dikkie-dik. (rode kater) En Goofy doet hem totaal niets!! Hij geeft Sam en Goofy zelfs kopjes, geweldig om te zien!! 1 keer heeft Goofy een beetje van zich af gehapt want de kat bleef maar kopjes geven terwijl Goofy heerlijk voor de open haard wilde gaan slapen. Daar werd ie een beetje sjaggie van denk ik, hahah. Verder nog geen woning, maar dat zal vanzelf wel een keer komen. We zijn per slot van rekening niet dakloos..
Poot van Sam, Goof, Dikkie-Dik en groetjes van Debbie "Villa Kakelbont"...

Ingezonden oktober 2004

 
Kennen jullie me nog?
Ik ben het, Good old Goofy uit Twente!
Vrouwtje, Sam en ik hebben nog steeds geen eigen huis gevonden, vrouwtje baalt er steeds meer van. Laatst hadden we Bingo dachten we. Vrouwtje en ik in de auto samen met tante Janine (haar vriendin) op weg naar ons nieuwe appartementje, tenminste, dat was de bedoeling. Er zat een heel klein trapje in zeiden ze nog. Nou, dat heb ik geweten. Ik zag de trap en ben plat op de grond blijven liggen. Asjeblieft heb ik gesmeekt, laat me daar niet op lopen, dat durf ik echt niet!! Tante Janine en vrouwtje hebben me met allerlei lieve woorden en trucjes proberen trap te lopen maar nee hoor. Als blijk van "waarderíng"heb ik maar een dikke drol in de gallerij gelegd, HAH! Als ze nou nog niet begrijpen dat deze zaak stonk! Vrouwtje was best wel teleurgesteld dat ze het appartement moest afslaan, maar ze wil natuurlijk wel met Sam en mij blijven wonen. Ik voelde me wel een beetje lullig, vooral toen ik het s'avonds aan Sam vertelde, die was best wel boos en lachte me ook nog eens uit. Ts, die jeugd, no respect! Vrouwtje kijkt ondertussen weer verder naar een woning MET lift, want dat durf ik wel hoor.
Poot van Goofy
Ingezonden augustus 2004

En hier is weer een berichtje van Goofy!
Het gaat nog steeds zo goed met mij! Vrouwje is zo trots op mij als ze met mij en Sam aan het wandelen is.Heel vaak komen mensen op ons af en zeggen dat ze ons zo mooi vinden.
(IK ben natuurlijk mooier als Sam maar goed, dit weten jullie natuurlijk zelf ook al..) En dan komt het he......Hoe oud ik dan wel niet ben. 13 zegt mijn vrouwtje dan. Die reacties van die mensen! Nee, echt? Wat ziet hij er nog goed uit! (DUH..)
Laatst was het Sinterklaas en vrouwtje dacht dat het wel gezellig zou staan om een schaal pepernoten op de eettafel neer te zetten. Oef..die geur, ik kon het weer niet laten hoor. Ik heb me in allerlei rare standen gemanouvreerd maar HA! ik kon bij die schaal. En weg pepernoten, in de maag van een hongerige ikke! Vrouwtje kon wel lachen om mijn slimme actie. Volgend jaar ga ik weer naar dat lieve meisje die mij helemaal gaat vertroetelen, ik heb nogal last van oud haar. Tja, oude Goof, oud haar, toch? Ik kan niet wachten dat ik weer in bad gestopt kan worden en dan heerlijk kammen! Kammen en snoepen dat is iets waar ik voor leef (en vrouwtje natuurlijk) .Sam en ik zijn nog steeds dikke vrienden, s'avonds liggen we weer standaard bibs aan bibs voor de haard winden te laten, joehoe! Dit tot grote ergenis van vrouwtje maar goed, dat weet ze toch nu wel een keer? Wat er ingaat, komt er ook een keer weer uit!
Waar ik nog steeds een hekel aan heb is de schuifpui. Hoe vaak ik daar al wel niet voluit tegen aan geknald ben? Stom he?..schaam.
Vrouwtje heeft er al stickers op geplakt " PAS OP GOOFY, DIT IS GLAS". Ja ja, lach maar, maar het is een rare gewaarwording als je denkt dat je gewoon van de tuin in de kamer kunt lopen en pats, zit er ineens glas voor.

Vrouwtje laat expres altijd de schuifpui open voor mij (zelfs met dit weer) maar op de een of andere manier krijg ik het toch voor elkaar om toch tegen dat gedeelte aan te lopen wat niet verder open kan. (tja ik heet ook niet voor niets Goofy..)
Veel lieve pootjes van Goofy en mijn vriendje Sam. ..12.12.03

Dag mensen van het goeie leven !
Met grote vreugde kan ik vertellen dat ik nog steeds fit en vitaal ben, yep it's me..Goofy!
Waarom ik zo lang niets van me heb laten horen?
Nou ja, ik ben natuurlijk pas 13 geworden en mijn typvaardigheid is allemaal niet meer zo snel als vroeger, ahum. Nee flauwekul. Vrouwtje en baasje zijn niet meer bij elkaar. Ik woon nu samen met die wolbol 'Sam' bij haar in een ander huis. Weliswaar niet haar huis, het is een tijdelijk logeeradres zullen we maar zeggen. Het gaat tussen mij en Sam erg goed. In het begin wilde ik veel te vaak laten zien dat ik toch echt de stoerste was, maar dat heeft vrouwtje me wel goed in mijn flaporen geknoopt dat dat niet zo hoefde te zijn. (kon het toch proberen?) Vrouwtje heeft de draad helaas nog niet zo kunnen oppakken, daarom zing ik elke avond een liedje voor d'r en ben ik harstikke lief voor Sam. Ook zijn we erg waaks, want er is geen vent meer in huis, en dat laten we voorlopig ook wel ff zo !! Dit was het voorlopig even, vrouwtje heeft geen zin meer in secretaresse te spelen.
Moraal van dit verhaal; Ik ben zo gezond als een visje!!! ...................... Dikke poot van Goofy en mijn vriendje Sampie. ........... 23.10.03


Getverredikkie, zo gek als ik op sneeuw, -ijs-en zonpret ben, zo baal ik van dit weer, regen. Bah. Nou gaat het me eigenlijk nog niet eens zo zeer om het nat worden van de vacht, zo'n frisse douche is best aangenaam op z'n tijd. (Het stoft de boel goed uit zullen we maar zeggen.) Maar ik baal er altijd zo van als we terug komen van de wandeling. Het liefst gaan Cisje en ik heerlijk op het kleed in de woonkamer liggen. Maar voordat we die richting al op willen lopen horen we al een hysterisch gegil achter ons," nee!, niet die kant! Hup, mooi plaats! "(alsof je lelijk plaats kunt, maar goed_) Nou, en daar lig je dan met je goede gedrag inclusief je kletsnatte vacht en poten in een....mand. Puh, dat is toch benenden mijn stand, een mand. Een collie/border collie van mijn leeftijd hoort toch prinsheerlijk in een stoel, bank of iets anders comfortabels te liggen? Maar nee, het wordt dan de mand. Nu heeft vrouwtje wel van die bank-mandjes gekocht, maar toch, nee, het haaaaaalt het niet bij zo'n heerlijke stoel of bank, gevuld met ganzenveertjes.

Mandjes zijn voor hondjes, banken en stoelen zijn voor de baasjes kwettert het vrouwtje altijd tegen ons. Denk maar niet dat we daar wat van aantrekken hoor. Ammehoela, de baasjes hebben ons nog niet alleen gelaten, maak ik de deuren open, kruipt eerst Cisje op ''haar'' love-seat. Deze ruim zittende stoel staat voorin de kamer, waar ze ten eerste prinses-heerlijk in kan liggen en ten tweede de boel mooi in de gaten kan houden. (iemand moet ons waarschuwen als de baasjes weer terugkomen?) Ik kruip meestal op de bank, die ongeveer zo groot is dat daar een compleet asiel op zou kunnen liggen. Maar...daar komt dus niemand bij op als IK daar op lig. Geen stinkende wolbol, geen prinsesjes die Ciska heten, geen fam. vlo, geen vliegen, niemand, behalve ik. Sampie pakt meestal een stoel die vlak bij Cisje staat, ook voor het ''bewaken'' (haha, oh pardon) van het huis. Zodra de auto van de baasjes weer in de straat te horen valt, waarschuwt Cisje ons onmiddellijk. Snel jongens, in de manden, de baasjes komen eraan. Nu laat mijn gehoor de laatste tijd wat aan de wensen over en ben ik niet altijd zo snel meer met als gevolg dat ik altijd weer een hele preek van vrouwtje moet aan horen. OUWE STINKERD! WAT MOEST DAT WEER OP DE BANK? AAH, KIJK NOU, ALLEMAAL VOETJES OP DE BANK EN HAREN, VERDORIE, NOU MOET IK WEER STOFZUIGEN! etc. etc. En ik maar dansen voor vrouwtje en kusjes geven, wat aaaaaaaltijd werkt (sukkel..) Ach, ja oudje, moeten we ook maar niet weggaan he, ja, poepie je bent wel braaf. Etc. etc. Maar goed, we hebben het nog steeds niet voor elkaar om daar op te gaan liggen als ze gewoon thuis zijn. En al helemaal niet als we dus vies zijn. (raar hoor). Bij gebrek aan wat anders ga ik vaak s'middags toch maar een dutje doen, samen met Cisje in de mand. Maar ik hou dan ondertussen wel in de gaten of de baasjes niet toevallig ''het pand verlaten''!

Poot van een gezonde Goofy (15.05.2003)

Dat Sam en ik niet altijd op 1 lijn liggen wisten jullie al wel. Ik vind het gewoon een sukkel, jullie mensen zouden hem natuurlijk een dotje vinden (kots) Nou, ik dus niet, want ik ben een echte macho, zoals de baasjes me noemen. Ik moet me de laatste tijd dan ook weer even van mijn goede kant laten zien, wat de baasjes dus weer een mindere kant vinden (?) Ze vinden me nog steeds lief hoor, maar houden gewoon van peace in huis. Waarom ik de laatste tijd weer even Sam op z'n plaats wil wijzen? Nou, dat kan ik uitleggen: De baasjes zijn enige tijd terug op wintersport geweest met vrienden en aangezien ze mij dus niet meer naar een pension willen doen, laten ze ons lekker thuis. De schoonmaakster, Diny is zo verknocht aan ons dat ze ons 4 x per dag goed uitlaat. Ze krijgt er weliswaar voor betaald, maar dat mag ook wel. Tante Rachel en Ome Thom belden de baasjes vlak voor de wintersport op met de mededeling dat ze wel op 1 hond wilden passen. Ze dachten zelf aan mij, maar dat raadde vrouwtje meteen af. Ome Thom en Tante Rachel hebben namelijk al een huisdier....een poes! Ik wil best samenwonen met een hond als Sam, maar kom me echt niet met die rare beesten aan. Dus om mij een hartaanval te besparen en Ome Thom en Tante Rachel het meubilair in tact te laten houden werd het Sam. De avond voor hun vertrek gingen de baasjes met Sam richting Ome Thom en tante Rachel. Ome Thom was nog een beetje sceptisch over de goedheid van Sam. Hij zal mijn Skippy toch niet bijten?, vroeg hij zich af. Tante Rachel vond alles meteen gezellig en Sam vond het ook allemaal gezellig. Hij zag de poes helemaal niet liggen op het aquarium, wat een oen.. Enige tijd later rook Sam dan eindelijk een voor hem vreemd luchtje, de poes. Toen hij de poes, Skippy, in het vizier kreeg, dendere hij achteruit met een luid overslaande blaf. Skippy bleef natuurlijk op het aquarium liggen met van die grote ogen. Sam bekeek Skippy op een afstand en blafte alleen af en toe. Totdat Skippy in de gaten kreeg dat er niet veel engs aan was aan die grote wolbaal en sprong van het aquarium, hup voor Sam langs en zo weer op een stoel van de eettafel. Nou, dat ging even te snel voor Sam. Sam vloog richting de baasjes, echt zo van hellup en liet dat duidelijk merken onder een luid geblaf. God god, wat een held.. Samen met Tante Rachel dan maar richting Skippy lopen, ja dat was iets minder eng. Maar Sam bleef het een raar ding vinden. Sam is er later niet meer naar toe gegaan, is zelfs gaan liggen. Liggen? Man oen, een macho-hond hoort te jagen op een poes! Ja, sorry hoor, poezenliefhebbers onder ons, maar ik kan het dus echt niet laten. De baasjes zijn dus op wintersport geweest en Ome Thom en Tante Rachel hebben een leuke week met hond + poes gehad die elkaar niets deden. 1 keer kwamen ze bijna neusje aan neusje vertelde ome Thom lachend, maar toen moest Tante Rachel plotseling niezen waarvan Sam schrok en daar schrok Skippy weer van. Dus sjooes! Weg allebei! Mensen, dit kun je toch echt geen hond noemen, wees eens eerlijk..... Dus vandaar dat ik hem af en toe weer eens flink in de billen bijt, hup, niet zo verwijfd doen! Ook deed ik dit onlangs in de auto, op de terugweg van een lange wandeling.
Dit werd niet in dank afgenomen door vrouwtje en haar tegenligger...oops, sorry vrouwtje. (April 2003)


Terwijl Sam, Cisje en ik prinsheerlijk genieten van de eerste zonnestralen in Nederland, heb ik vrouwtje weer als mijn secretaresse benoemd. (goed, vrouwtje heeft de mail dus te laat verstuurd, want weg zon!) Maar Goofy, probeerde ze nog uit te leggen, vrouwtje moet toch werken? Ach ja tuurlijk vrouwtje, dat is ook allemaal van levensbelang. Hup, typen, anders denken Teya en Frans nog dat het niet goed met me gaat. Dus al mopperend met een mok koffie (waaaaar is het koekje??) zit ze nu achter de computer. Laatst was baasje jarig, en verjaardagen betekenen: bezoek = eten! En wat deden de baasjes ook nog tot mijn grote verrassing? Sam en Cisje werden met een lekkere kluif in de bijkeuken geplaatst!. Sam en Cisje zijn nogal uitbundig blij als er mensen komen, ze springen tegen het bezoek op, waar niet iedereen van gediend is. Ook vindt met name Sam een lege tafel waarschijnlijk netter staan als een volle tafel, waar voornamelijk glazen gevuld met rode wijn op staan, want die zwiept hij zonder pardoes van de tafel met z'n altijd heen-en-weer zwaaiende staart. Krijg je weer van die paniektoestanden waar flessen spa rood en zout aan te pas moeten komen, ???

Dus, geen paniektoestanden, geen gespring, geen stress, Sam en Cisje in de bijkeuken. Maar ik, Goofy de rustige, altijd goedgedragende superhond mocht in de kamer. Ik heb vrouwtje wel geholpen hoor. Waar zij liep, was ik ook. Want hoe je het ook wendde of keerde, zij liep toevallig wel elke keer met iets eetbaars in de handen. Ja hallo, dat moet natuurlijk wel even goed begleid worden. En wie kan dat beter als ik? Vreemd genoeg hoorde ik vrouwtje telkens weer zeggen, Goofy, loop me nou niet zo voor de voeten! Ts, stank voor dank krijg je dan! Baasje heeft me (toen vrouwtje dus bijna met de hapjes over me heen struikelde) laten liggen bij het bezoek. Hee, dit was veel interessanter, hier beginnen de mensen de eetbare dingen op te eten! Dat betekende mijn trucendoos weer te openen en mijn beste poot voor te zetten. Dus de meest zielige blik opzetten (mensen, help me, ik verhonger!) , poot geven (kijk, een french manicure!) en liedjes zingen. Dit laatste werd als een ' aggossie wat lief' ontvangen en dus kreeg ik van verschillende mensen de meest heerlijke dingen. Met als gevolg dat ik dus de hele avond een zielig-blikkende-french-manicurende-Goofy was die z'n longen uit z'n lijf zong. Maar ijver wordt beloond! Ik werd op het laatst wel erg lui, ja ik had die dag ook al 2 fikse wandelingen gemaakt. Ik begon heerlijk te knikkebollen, de visite heeft daar heel hartlijk om moeten lachen. Blijkbaar vertikte ik het om in slaap te vallen, maar kostte me het heel veel moeite om wakker te blijven. Toen eindelijk de laatse mensen naar huis waren gegaan, konden mijn oogjes dicht. Het eten was toch op. Sam en Cisje mochten die nacht met de baasjes mee naar boven, omdat ze zo lief waren geweest. Omdat ik geen trappen loop, bleef ik beneden. (er moet toch iemand waken?) Ik ben me toch een portie misselijk geworden die nacht, dat ik de hele keuken heb ondergespuugt! Baasje dacht dat er een pak sinaasappelsap was omgevallen, zo zag het eruit. Voel me nog een beetje blew vandaag, daarom liggen we ook lekker in de tuin te relaxen. Waarschijnlijk heb ik teveel gesnoept gisteren, maar het was het wel waard!
Totzover een verslag uit Twente van Goof, de alsmaar jonger wordende superhond!


Hoi Teya en Frans,
We wilden even mededelen dat Goofy ''het zo goed doet'' bij ons! Hij is zoooooo lief en zo rustig nu. Echt een verschil van dag en nacht hoe Goofy in het begin was met nu. Logisch natuurlijk! Hij en Sam hebben elkaar voor 100% geaccepteerd, geen gebijt meer. Af en toe een waarschuwing van Goofy, door z'n tanden te laten zien, waarin Sam nu onmiddelijk in de verdediging gaat door heel hard te gaan blaffen tegen Goofy. (weliswaar met de kont naar Goof toe en alleen de kop gedraait naar Goof, hihi, het blijft blijkbaar toch nog een beetje eng, de scheiterd) Je had gelijk toen je zei dat Sam hier veel dapperder uit voort zal komen. Normaliter schreeuwt hij de hele boel bij elkaar als ik hem naar de ''beautyfarm'' breng, nu laat hij het allemaal over zich heen komen. Hij is ook niet zo scheiterig meer, maar een clown zal het altijd blijven, gelukkig maar. Cisje is helemaal gek met 'haar' Goofy. Die 2 trekken echt heel erg naar elkaar toe. Goofy is rustig en dat vindt Cis blijkbaar erg fijn. Af en toe knuffelt ze Gooy zelfs lijkt het wel, zo lief, dan bijt ze heel zachtjes in de oren van Goof. Waarop Goof weer een beetje verlegen wordt omdat hij dan al jengelend aandacht vraagt van ons, zo van , wat moet ik hiermee? Ik hoop echt van harte dat onze verhalen van Goofy mensen aan het denken zet dat een ''oude'' hond net zoveel liefde kan geven als een jongere hond. Goofy kan echt nog ongeloofelijk fanatiek zijn en komt af en toe nog met een bal in z'n bek naar me toe, voor een potje spelen. Deze honden zijn zo dankbaar dat je ze ''redt'' lijkt het wel. Het is belachelijk om van te voren te gaan denken dat zo'n beestje niet lang meer mee zal gaan zodat je daar snel afscheid van zal moeten nemen. Met een jongere hond kan precies het zelfde gebeuren, net als met mensen. Niet iedereen heeft het eeuwige leven, maar ieder wezen verdiend een goed, liefdevol, warm leven. Toch? Het mag toch niet zo zijn dat een mooie lieve hond van 10-11 z'n laatste trouwe jaren in een asiel moet gaan verslijten omdat mensen denkten, ach, die gaat zowiezo snel dood en daar wil ik dan geen afscheid van nemen? Neem van mij aan dat zo'n lieverd veel ouder wordt in een warm huis dan in een asiel waar het wegkwijnt van verdriet en eenzaamheid..... Mensen, geef asjeblieft zo'n lieverd ook een kans, net als alle andere lieverds die op een nieuwe baas wachten. En heb geduld met het beestje, uit eigen ervaring met Goofy weet ik dat dit een paar weken kan duren, eerder het beestje zich helemaal op z'n gemak voelt. Dit zouden wij ook hebben als we ineens in een andere omgeving geplaatst zouden worden.
Liefs van Debbie


Ja, daar is hij weer...good old goofy! Na heerlijke dagen te hebben gehad met de kerst, vooral onze magen werden verwend (errug belangrijk!), begonnen ze hier in de buurt van die akelige dingen af te steken, vuurwerk! Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik ze niet allemaal even goed hoor, maar mijn vriendjes wel en die maakten me behoorlijk zenuwachtig met hun gedrentel. Vooral Sam is hier erg gevoelig voor, zo gevoelig dat hij er echt ziek van kan worden. (geeeeuw..mietje!) Vrouwtje en baasje brengen Ciska en Sam daarom elk jaar naar een hondenhotel, die ver van de bewoonde wereld staat, zodat ze daar in alle rust oud en nieuw kunnen vieren. Weliswaar zonder vrouwtje en baasje, maar met dat geknal hebben ze alle 4 geen leuke oud en nieuw. Vrouwtje was nogal bezorgd om mij. Ze vond het niet verantwoordelijk om zo'n ouwe sok als ik (nou ja..) met mijn verleden (gebeten door 2 labradors) tussen allerlei andere honden te gaan plaatsen. Waarom ik niet gewoon thuis kon blijven? Nou, omdat de baasjes oud en nieuw bij vrienden gingen vieren in het westen. Totdat vrouwtje op een middag mij geweldig nieuws vertelde. Goof, zei ze, je raadt nooit waar jij mag gaan logeren met oud en nieuw? ''De slager?, dat had je nou niet hoefden te doen vrouwtje, spookte door mijn hoofd. ''Jij gaat naar 'oma en opa'!'' was het antwoord van vrouwtje. Oh yes, dat is nog leuker, die vrouw geeft me meer koekjes dan wie dan ook en is zo lief voor me! ' Opa' kende ik eerlijk gezegd nog niet zo goed, die had ik nog maar 1 of 2 keer ontmoet. Moet net zo'n hondengek zijn, maar het is natuurlijk ff afwachten....
Goed, zoals ik al eerder noemde werden Sam en Cisje de 30e naar het hondenhotel gebracht. Ik werd langzamerhand toch steeds banger voor het luide geknal buiten, (ik was ook nog eens helemaal alleen) dat vrouwtje van de dierenarts pilletjes voorgeschreven kreeg voor mij. Stiekum stopte ze ' s middags een pilletje in een overheerlijk stuk worst, die ik natuurlijk zonder blikken of blozen opat. (ja, weet ik veel..) Toen de avond viel voelde ik me al niet zo heel erg fit meer, maar ik vechtte me er tegen. ............................................>>		 Ik had helemaal geen zin om als een suffe dodo de avond door te brengen. Want er was bezoek en bezoek betekend....ETEN!! De baasjes vonden het maar vreemd dat ik nog tamelijk fit was, gelukkig trok het eten de aandacht af van het geknal buiten, zodat ik daar geen last van had. Toen de baasjes de volgende dag (nieuwjaarsdag dus) naar beneden kwamen, troffen ze mij in een nogal 'stonie-tonie' bui aan. (peace man..) Ze probeerden hun lachen te onderdrukken, maar blijkbaar zag ik er niet uit! Mijn ogen stonden op half 7 en ik kon nauwelijks lopen! Ik hoorde achteraf van baasje dat ze hier heel hard geknald hadden, overdag al, maar door mijn roze bril had ik dat gelukkig niet door. 's Middags was het pilletje bijna uitgewerkt en mocht ik naar 'oma en opa'. Meteen kreeg ik al allerlei lekkere dingen van 'oma', die ze speciaal voor mij in huis had gehaald. Met een gerust hart gingen de baasjes richting hun vrienden, waar ze oud en nieuw gingen vieren. Ik heb een topavond gehad. Ome Thom en tante Rachel (dit zijn de broer en schoonzus van vrouwtje) kwamen bij 'opa en oma' op visite, zodat hun gezamenlijk deze avond konden doorbrengen. Tante Rachel ging koken, ze had allerlei lekkernij meegenomen, wat ik voor de zekerheid maar eens goed in de gaten hield. Stel je toch voor dat iemand anders er mee van doorging?? We zijn gezellig met z'n 5en aan tafel gegaan. Ja, 5en, ik zat pontificaal naast 'opa' want die liet me van alles proeven. (oké, opa is goedgekeurd!!!) Na het eten viel ik heerlijk in de woonkamer in slaap, want 'oma' had me voor de zekerheid nog een klein stukje van het tabletje gegeven. 24:00 uur heb ik niet meegekregen, maar ik heb echt een fijne avond gehad. De volgende ochtend hebben we ontbeten met z'n 3en, daarna mocht ik heerlijk snuffelen in het gebied waar 'opa en oma' wonen. Lekker hoor, al die nieuwe luchtjes. 's Avonds kwamen de baasjes weer terug om me op te halen. 'Opa en oma vonden dat best jammer, want ze vonden mij hartstikke lief. (logisch, wie vindt mij niet lief?) Die avond was ik nog alleen met de baasjes, Sam en Cisje zouden pas de volgende ochtend uit het hotel opgehaald worden. Gelukkig maar, want ik miste ze enorm, zelfs die stinkende stinkerd van een Sam... Verder gaat het hartstikke goed met me, vrouwtje en baasje hebben me naar de ''beautyfarm'' gestuurd afgelopen vrijdag! Wat heb ik genoten..... Lekker gewassen, nageltjes geknipt, oortjes schoongemaakt, oude haren eruit gehaald (en dat waren er heeeeel veel) Carina, de eigenaresse vond me een onwijze lieve knapperd! De klant erna zei nog tegen baasje, wat een mooie hond, die is vast nog niet zo oud, een jaartje of 3?....... (Hah! Eat your heart out!!) Groetjes van Goofy, Sam en Cisje! ps. baasje heeft een nieuw fototoestel, waar we al vaak tot vervelens toe mee gefotografeerd zijn, maar hij weet niet hoe het verder moet.....zucht... Mocht hij er een keer achter komen (ik verwacht dit niet binnen een recordtijd) krijgen jullie meteen onze fotootjes te zien!


Hi guys !!
Ik vind dit weer geweldig! Het kan mij niet hard genoeg vriezen! s'. Avonds heerlijk stinken voor de openhaard of op het kleed met de bibs tegen de verwarming, hmm. En overdag een frisse neus halen. Helaas denkt het vrouwtje hier anders over, ze vind het maar niks die kou. (?) Voordat we nu gaan wandelen komt er een heel ritueel waar ik niet zo veel van begrijp. Dikke jas aan tot aan de kin dicht geritst, waarvan regelmatig een luid 'AUW 'geroepen wordt omdat er een stuk vel tussen zit. Hoe was het spreekwoord ook al weer? Zelfs een ezel stoot zich geen 2e keer aan dezelfde steen?.. Dan een dikke sjaal om die de neus moet bedekken. Zoooonde! Zo kun je toch niet goed snuffelen? Op het hoofd komt zo'n maf gebreid ding wat een 'muts' heet die de oren bedekt. Ook zoiets ..zo HOOR je toch niets meer, hallo! Dan, of ze er nog niet gek genoeg uit ziet, trekt ze van die dingen over haar handen aan wat schoenen heet ofzoiets. Die zijn toch voor de voeten? Ik begrijp er niets meer van... Ik heb daar geen geduld voor, wat een nonsens. Dus dat laat ik ook lekker even blijken, kom nou. Moet je voorstellen dat ik zulke grapjes bij haar zou uithalen als ze richting het toilet sprint. Alsof wij niet nodig onze 'ochtend pipi's' moeten, zoals vrouwtje dat noemt. Schiet dan ook op mens! Ik heb Sam en Cisje het liedje "opzij-opzij-opzij, maak-plaats-maak-plaats-maak-plaats, we-hebben-ongelofelijke-haast" op z'n honds geleerd, zodat we dat gezamenlijk zingen als vrouwtje bezig is met de cursus "hoe zet ik mij vandaag weer voor schut voor de buurt". Beetje nerveus wordt ze er geloof ik wel van, want we horen steeds weer, Jahaa EVEN wachten nog.
.......................................................................................................>> 		Nou, dat EVEN is voor ons VEEEL te lang! Als dan uiteindelijk de riempjes worden gepakt en ze wil ze aanlijnen bij ons, wil dat niet omdat die 'schoenen' niet mee werken. Dus hup, die kunnen eerst weer uit, dan kunnen we aangelijnd worden en vervolgens krijgen we de paniek toestand...waaaaaar heb ik die handschoenen nou zo snel neergelegd! Teya en Frans ...ik weet niet waar jullie me mee opgezadeld hebben, maar dit is toch echt een triest geval onder de mensen hoor! Ze is best lief, maar of je nu van intelligentie kunt spreken?.. Goed, EINDELIJK gaat dan de voordeur open, nu het zo koud is gaan we niet door de poort omdat vrouwtje dat te koud vindt. (wat een tuttebel! ) Ze moet dan namelijk weer die schoenen uit doen, zodat de poort van het slot kan worden gehaald, wij erdoor, poort weer dicht, gaat niet want haar handen zijn dan inmiddels bevroren. Moet toegeven dat dat wel weer slim van haar is dat we dat voorlopig niet meer doen. Met z'n 3en tegelijk door de voordeur pushen, vrouwtje er achter aan hobbelend met een "wacht nou EVEN" . Nee, no mercy..geen EVEN meer! Al zingend en kwebbelend trekken we vrouwtje door het dorp heen. (kom maar hoor vrouwtje, we slepen je gauw weg hier, zodat niemand kan zien hoe je er uit ziet!) Eindelijk zien we het losloopgebied! Sam en ik rennen luidkeels achter Cisje aan, joepie! Cis stopt altijd ineens en rent dan weer terug. Wat ik dus de 1e keer niet wist, was dat er ijs lag. Dus zo snel als ik nog ben wilde ook die noodstop maken, maar wat was dat nou? Ik gleed door, hellup! Verloor mijn evenwicht en smakte eerst met mijn bibs op het ijs, gleed zo zittend nog even gezellig door (koud!) totdat ik helemaal onderuit vloog. Ciska en Sam lachen! Vrouwtje in de eerste instantie ook maar zag dat ik bleef liggen. Ze rende op me af, gleed zelf bijna uit (zucht..wat een dul..) en probeerde me overeind te helpen. Ik was zo beduusd van dit voorval dat ik nog even bleef liggen. Ik hoorde Sam en Cis nog steeds lachen, dat werd me te gek! Dus ik probeerde met vrouwtjes hulp weer op te staan, wat uiteindelijk ook lukte. Cisje kwam naar me toe en gaf me een kusje op de neus. (ik denk dat ik dit vaker ga doen, hah!) Tot de grote verbazing van vrouwtje rende ik weer achter de jeugd aan, waarvan ik uit mezelf weer lekker ging glijden op het ijs. Tja, nu wist ik hoe ik het WEL moest doen. Helaas hoorde ik van de baas vandaag dat het weer gaat dooien, JAMMER! Geef mij maar ijspret, glijden met die hap! Ach, aan de andere kant zit er een weer een voordeel aan, geen rare rituelen meer voor die tijd! Vanavond krijgen we een kerstboom volgens Cisje. Ik wist niet dat het al weer zo laat was. Sure time flies when you're having fun! Hele fijne dagen toegewenst alvast. Helaas geen foto van ons, baasje heeft de camera laten vallen...
(TEYA!!! Wat zijn dit voor sukkels???????)
Vrouwtje probeert een camera te lenen van iemand, dus misschien komt er nog een 'kerstplaatje' van ons. PEACE .... Goofy.

Bonjour!!
Dachten vrouwtje en baasje toch mooi een 'rustige' hond in huis te hebben gehaald aangezien mijn leeftijd, nou, mooi niet dus! Ze noemen me een deugniet, ik heb Cisje gevraagd wat dit betekend. Zij kon me uitleggen dat vrouwtje en baasje in hun vroegere vlegeljaren ook vaak dit woord om hun oren geslingerd hebben gekregen. Ciska vertelde me gisteravond onder het genot van een lekkere bak brokken met een bak water het volgende over hun 2en; De baasjes waren een avond in Amsterdam bij vrienden om daar naar een grote hal te gaan waar ze hele harde muziek draaien. (het is maar wat je leuk vindt..) De baasjes twijfelden nog of ze 'oma' moesten vragen om te checken bij de hondjes, omdat deze nog in 'hun vegeljaren' zaten. Maar de baas was er uiteindelijk meer van overtuigd dan het vrouwtje dat Sam en Ciska zich vast voorbeeldig zouden gedragen en ach, wat zouden ze moeten doen dan?
De baasjes woonden toen nog met Sam en Ciska in een klein oud huisje, wat rijp was voor de sloop. (Dat huis wordt dus ook inderdaad dit jaar nog afgebroken) Dus de baasjes hebben Sam en Ciska een nachtje alleen gelaten. Moe maar voldaan van de gezellige nacht kwamen de baasjes vroeg in de ochtenduurtjes weer terug naar hun huisje. Toen ze de voordeur openden was het akelig stil. "Wat een waakhonden", grapte de baas nog en riep ze. Geen respons - dat is vreemd. Beneden geen hond te vinden. De baas liep al roepend naar boven en begon ineens vreselijk hard te lachen. "Wat is er"?, vroeg het vrouwtje nog. Nou, eh..blijf jij maar even beneden, zei de baas.
Dat moet je niet zeggen tegen het vrouwtje, want dan wordt ze nieuwsgierig, dus ze liep toch naar boven. Halverwege de trap zag ze wat veertjes liggen, wat is dat nou? Hoe verder ze naar boven liep des te meer veren ze lag liggen en dan de overloop, helemaal wit van de veren!
De baasjes liepen naar de logeerkamer waar ze 1 grote verenbende aantroffen. Wat bleek nou? Sam en Ciska hebben de deken van het logeerbed afgetrokken en op de 1 of andere manier zijn ze er lekker met z'n 2en aan gaan trekken totdat deze in 2en scheurde, wat natuurlijk helemaal geweldig was!
Cis lag onder het bed met de uitdrukking, oké...ik ben heel schuldig, niet slaan alsjeblieft!
En Sam zat helemaal onder de veren en zat met de uitdrukking, GEZELLIG DIT HE? De baasjes zijn weken daarna nog veren tegengekomen..
Tja, zei Cisje, terwijl ze even een slokje water dronk, dan word je als 'deugniet' bestempeld. De baasjes waren in zekere zin 'opgelucht' dat Sam en Ciska niet meer van dat soort grappen uithaalden als ze even weg moesten.
Maar....nu hebben ze MIJ !!!! Ik vind het dus GEWELDIG om de boel op stelten te zetten als ze er niet zijn. (moet je maar thuis blijven, duh) Met vieze poten languit op de bank liggen is 1 hobby van me, prullenbakken leegplunderen en vervolgens alles door het huis neerleggen vind ik leuk om te doen (het houdt de baasjes bezig toch?) en ik ben een KEI in papier versnipperen en dan zo klein mogelijk zodat het net lijkt of de carnavals stoet door het huis heeft gestrooid met confetti. Eerst dachten die sukkels van een baasjes dat Sam en Cis dit deden (haha) maar ze hebben me door, balen.
Gisteravond kwamen ze ook thuis van een hapje eten (schandaaaaalig dat ze ons niet mee namen!) dus dacht ik, het is weer tijd voor de carnavals stoet. Deur opengemaakt van het kantoor van de baasjes, die oen van een vrouwtje had hem niet op slot gedaan, heerlijk wat briefpapier versnippert en kop in de prullenbak om er uit te halen wat maar versnippert kan worden. Mooi over het hele kantoor verspreid, gezellig!
Maar ik had dus ook zo'n zelfklevend memoblokje onder handen genomen, dit had ik niet moeten doen. Ik had het overal zitten, allemaal gele blaadjes met boodschappen zoals oa., "Pieterson terug bellen". Dit vonden de baasjes en mijn vriendjes errug grapsig.... Voorlopig ga ik hier lekker mee door als ik de kans krijg, dan maar een deugniet. Beter een deugniet dan een saaie oude grijskop, toch?
Poot van Goofy, Sam en Cisje.

He luitjes!
Hier een klein krabbeltje van de "import-Tukker", Gooofy!
Ik ben laatst zo ziek als een hond geweest, baasje kwam niets vermoedend s'ochtends naar benenden en dacht nog, wat is die ouwe (ja, zo noemt hij me, belachelijk he?) toch stil?. Hij zag me wel liggen in het kantoor en dacht dat ik nog aan het pitten was. (jaaaa hoor..)
Haa, rust moet de baas gedacht hebben, kan ik eindelijk rustig mijn koffie op drinken, zonder dat ik getackeld wordt door Goofy en nog erger, hij had de krant voor zichzelf! Dit laatste vond de baas toch wel eigenaardig, aangezien ik niet kan wachten om mijn kop precies daar neer te leggen waar de baas wat interessants wil lezen. (pff, ik ben toch veel interessanter om naar te kijken, zeggen jullie nou zelf?)
De baas knielde naast me neer en zei iets tegen me in de trant van, nou oudje, startproblemen vanochtend?
Ik kon me niet verroeren, god, wat voelde ik me beroerd zeg! De baas zag dat ik aan het trillen was en dat ik niet op hem reageerde.
Dit vond hij niet zo grappig meer, rende naar boven om vrouwtje bijna een hartaanval te bezorgen door te zeggen dat het niet goed met me ging. Met z'n 2en stuiterden ze naar beneden om weer bij mij te gaan kijken. Ik wilde echt wel zwaaien, maar het lukte gewoon niet, zo ziek was ik. Vrouwtje voelde aan mijn neus en zei dat ik koorts had. We moesten naar de dierenarts...potverdorie.
In een mum van tijd werd ik door de baas in de auto getild, onder luid gekreun en gesteun van hem (zoveel heb ik toch niet gesnoept de laatste tijd?) Vrouwtje op de achterbank om me in de gaten te kunnen houden en baasje plankgas naar de dierenarts. Aangekomen zag ik die aardige man van een dierenarts weer. Hij constateerde inderdaad koorts, nadat hij zo'n akelig ding in mijn bibs had gestopt, wat schaaaaaaaaamen....
Toen voelde hij aan mijn buik, die opgezet was. Daarna stopte hij zo'n achterlijke rare ijzeren beugel in z'n oren, haha, ik maar denken dat IK voor lul liep met mijn muilkorf, ahum. Goed, hiermee kon hij dus naar mijn darmen luisteren blijkbaar. (mensen...dan leg je toch gewoon je oor op mijn buik, daar heb je dat rare ding toch niet voor nodig?) Het bleek dus dat ik een bacteriële infectie in de darmen had opgelopen. Hoe ik daar aan ben gekomen is onduidelijk. (ik ga toch niet vertellen dat ik een hele zak mandarijnen en een hele zak met zachte spekjes 's nachts heb opgepeuzeld?)
Ik kreeg 2 spuiten die ik zonder gegrom in me heb laten spuiten, zooo ziek was ik! (zielig he?) Ik moest veel drinken en warm liggen zei de dierenarts tegen de baasjes. Thuis gekomen werd ik door mijn vriendjes afgesnuffeld, omdat ik 'stonk' naar dierenarts, volgens Cisje. pff. Moet je haar 's ochtends eens ruiken.. Vrouwtje heeft me bij de verwarming gelegd op een groot kussen met een handdoek om me heen. Lekker hoor. Heb heel vaak moeten plassen, buiten hoor! Ben je gek, een collie van 12 plast echt niet meer binnen, die tijd hebben we gehad. Ik heb ook veel gedronken, tot vervelens toe soms, maar goed, ik deed het voor vrouwtje, omdat ze dat graag wou, voorruit dan maar. 's Nachts is vrouwtje er een paar keer uit geweest om te checken en ik heb telkens naar haar gezwaaid, wat ze erg fijn vond. De volgende dag stond ik de baas alweer kwispelend op te wachten......yeah....TACKELEN DIE HAP!!!
Het gaat nu weer uitstekend met me, voel me weer herboren!
Poot van Goofy en van Cis en Sampie


Hallo, hier weer een berichtje van Goofy! .......................................................................... Ciska kijkt vol overgave haar daily soap :-) zie boven:
Ik wil het eigenlijk niet aan jullie toegeven, maar vrouwtje stond er op om jullie dit te vertellen: Ik heb Sammetje helemaal als vriendje geaccepteerd! Die haren in mijn mond vond ik op het laatst toch zo'n gedoe om ze er weer uit te krijgen, bah !. En Sam gaat toch niet op z'n rug liggen, wat ik best wel vreemd vindt, ik bedoel, ik kan dan wel 12 zijn (de baasjes geloven hier trouwens niets van aangezien ik zo'n knapperd ben) maar kom toch wel imposant over dacht ik zo.

Dat heeft mij aan het denken gezet, die Sam is helemaal nog niet zo'n dul als hij eruit ziet. Maar nu hij dit weet lijkt het wel of hij een loopje met me neemt. Hij banjert soms gewoon over me heen, alsof ik niet besta! Ts, die jeugd.. Ach denk ik dan, waarom zou ik overeind komen terwijl ik net zo lekker lig? Laatst hebben Sam en ik een geintje met Cis uitgehaald. (was Sam z'n idee hoor!) Cisje was aan het snuffelen en wij hebben haar met z'n 2en op haar kopje geplast, hahah!
Wat een lol! Gek genoeg vonden de baasjes dit niet zo heel erg grappig omdat Cisje er helemaal onder zat, tja, moet je maar opletten trutje. Gisteren bij het wandelen ben ik nog even bang geweest, nou ja, niet echt bang natuurlijk, want dat ben ik noooit! We liepen in het bos en opeens dook er een zwarte labrador al grommend op ons af. Ik heb het niet zo op labradors, waarom weet ik niet meer, vrouwtje dacht dat het met mijn verleden heeft te maken, ik zou gebeten zijn door zo'n beest. (kan ik me bijna niet voorstellen, want wie durft mij, Goofy de Verschrikkelijke, nou te grijpen?)
Afijn, dat beest kwam dus op ons 4-en af en Cisje liep los. Wat denk je wat die dappere meid deed samen met Sam, voor mij staan en heel hard blaffen en grommen, zodat de labrador het hazenpad koos! Wat lief van ze he? Sam en ik hebben ook een gezamenlijke hobby, waarvan we maar afgesproken hebben om er een wedstrijdje van te maken: Winden laten! Ik lig tot nu toe nog op kop (what else is new?) maar moet zeggen dat Sam ook behoorlijk kan stinken, heeeerlijk! Meestal doen we dit 's avonds, als de baasjes allebei in de kamer t.v. zitten te kijken. Dan liggen we vaak kont aan kont (zo kunnen we elkaar het beste controleren natuurlijk) op het kleed vlak bij de baasjes, om te kijken wie de meeste ''effect'' heeft op de neuzen van de baasjes. Haha, wij een lol als we ze weer horen, Goooofy en Sam, gatverredamme! Wij zetten dan natuurlijk onze meest onschuldige blikken op en kwispelen erbij. (dit is ook goed voor de verspreiding)
Ja, ik kan echt met recht zeggen dat ik me hier helemaal thuis voel in Twente!
Poot van Goofy en van vriendjes Sam en Cisje. ..................(06. Oktober 2002)

Hoi Teya en Frans,

Is dit ook een nationale klachtenrubriek?
Want ik heb een MEGA klacht namelijk. Ik krijg het bijna niet over mijn lippen.... Wat denk je wat ze nu weer voor me bedacht hebben?.... Ze hebben me op dieet gezet.....IK!
Ik ben zo beledigd, dat kan ik je niet uitleggen! Vrouwtje en baasje vonden dat ik aan de zware kant was, komt voornamelijk doordat ik nog wel eens (per ongeluk natuurlijk!) wat uit prullenbakken vis, brood wat op aanrecht ligt (wie legt dat dan ook op neushhoogte?) en laatst een hele chocoladereep van vrouwtje haar bureau heb opgepeuzeld (tja, moet ze maar niet naar het toilet gaan hoor..)
Maar nu heb ik 1 troost, dit moet ik samen met Cis. Die is ook aan de zware kant, maar zij vindt het niet zo erg, want ze klaagde al dat ze sinds ze ouder wordt haar vetrolletjes steeds vaker terug komen. Zucht..vrouwen zijn ook nooooit tevreden met hun figuurtjes.Baasje moet nu de zak met voer ''verstoppen'' voor mij, want ik ging er de hele dag voor liggen. Ik zag het al voor me, die sprinkhaan van een Sam krijgt wel wat als wij het even niet in de gaten hadden , nou, zo kon ik de boel mooi contoleren.
Shit zeg, hadden ze me weer door, balen! Ik loop nu maar de hele dag achter de baasjes aan, misschien dat er wel een snoepje bijzit. Maar ze zijn onverbiddelijk, de klootzakken. (pardon)
Vrouwtje zei vandaag dat ik niet zo moest zeuren, dat ik gewoon eten krijg maar geen koekjes of snoepjes meer tussen door voorlopig.
-----------------------------------Lees hier verder------>

Ik vind het echt schandalig! Ze weten toch wel dat een fransman een echte Bourgondiër is? Ze zegt dat het voor mijn eigen bestwil is, ts, ik weet ZELF heel goed wat goed voor me is! Laatst kwam ''oma'' op visite, dit is een hele aardige mevrouw waar vrouwtje altijd mama tegen zegt, maar die vrouw noemt zichzelf weer oma van de honden.. Maakt mij allemaal niet uit, belangrijkste van die mevrouw is dat ze altijd vleeswaren en koekjes meeneemt voor ''de kinderen'', zoals ze ons noemt. We zaten al met z'n 3en heel hard te blaffen en tegen haar aan te springen, ik zat natuurlijk al meteen mijn mijn kop in haar tas, want ik rook...FOOD! Wat denken jullie wat vrouwtje zegt tegen 'oma'?? Geef ze maar niets, Ciska en Goofy worden veel te dik. Ik ben nog nooit zo beledigd geweest in mijn hele leven. Bel de dierenbescherming!! 'Oma' vond het allemaal nog wel meevallen, (ik wil bij haaaaar wonen!) maar vrouwtje was vastberaden. Dus de koekjes gingen weer mee terug met 'oma'. Ik heb vrouwtje een uur lang niet meer aangekeken, wat denkt ze wel. Goed, op dat gebied zit het dus even niet snor tussen vrouwtje en mij. Wel krijg ik nu vaak een borstelbeurt, wat alles weer goed maakt, man, wat vind ik dat fijn! Maar ik zal blij zijn als ik weer eens een snoepje tussendoor krijg, want dit is geen leven voor een fransman. Blij dat ik even mijn klacht mocht indienen, als het te gek wordt, kan ik dan een deal maken met jullie, dat jullie me bij 'oma' plaatsen?

Alvast bedankt. poot van een bijna verhongerde Goofy..

Na een serieus gesprek met Goofy's baasjes hebben zij er toch maar afgezien, hem op een streng dieet te zetten. Dat waren zij sowieso niet van plan om te doen :-). Dat doe je een hond op die leeftijd toch niet meer aan, was Debbie's commentaar. Wat een wereldmens !
(Aanmerking van Teya) ...........................................................Oktober 2002


Hi peoples..... als dit zo doorgaat, wordt ik nog een nationale beroemheid....grijns...maar lees zelf :-)

Jahoor, ze moesten Sam en mij weer hebben...altijd de boys, he !
Ik me maar afvragen waarom we in godsnaam geen eten kregen de hele dag. Man, wat heb ik een honger gehad! Want eten, tja, dat is toch echt mijn favoriete hobby hoor (en Sam in de bibs bijten, haha!) Ik heb van alles geprobeerd, lief mijn poten op de schoot van vrouwtje leggen, op de rug liggen en lief kijken, liedjes gezongen. Dat laatste werd heel onbegrijpelijk niet op prijs gesteld omdat vrouwtje een klant aan de lijn had? Sorry hoor, maar dat begrijp ik niet hoor, ik ben toch veel belangrijker? Net dat het moment aankwam dat ik dacht dat ik verhongerde, werden Sam en ik geroepen door vrouwtje, ze had de riempjes in haar hand. Wandelen? Man, ik val bijna flauw, -------------------------GIVE ME SOME FOOD FIRST !
Maar nee hoor, de riempjes gingen om en we moesten in de auto. Ik mocht op de acherbank en Sam ging in de klep van de stationcar. Jaaa hoor, vrouwtje had zich nog niet achter het stuur geplaats of die sukkel van een Sam zat naast me op de achterbank, hij was bang alleen. Vrouwtje brabbelde iets wat ik absoluut niet verstond (volgens mij moet ik toch maar eens een cusus nederlands volgen) maar volgens mij was ze niet zo blij met die actie. Toen heeft ze mij in de klep gedaan en Sam op de achterbank gelaten, maakt mij allemaal niets uit hoor! Want misschien gaan we wel weer naar zo'n aardige mevrouw die eten door zo'n raampje duwt, nadat baasje in zo'n paal praat-------------------lees hier verder ----->

We krijgen dan altijd kip! Na een eindje gereden te hebben stopten we bij die bekende geur...merde!...dit was geen kipgeur..dit was weer de lucht van de DIERENARTS! Oja, mijn geheugen vertelde me dat we hier onze tanden moesten schoon laten maken. We moesten even wachten in de wachtkamer en Sam is heel dicht tegen me aangekropen, wat ik best vond. Die schijterd wilde bescherming bij een sterke hond, nou, die kon hij krijgen hoor. Na 10 minuten kwam dan de dierenarts die ik nog niet eerder gezien had, maar dit is DE dierenarts van Sam en Cisje. En nu dus ook van mij. We hebben even ''kennisgemaakt'', tjee, wat een aardig mens is dit zeg! Helaas moet ik je wel een spuitje geven, beste vent zei hij nog. Ik wilde net tegen hem zeggen dat mijn nederlands nog niet zo best is maar ik had de naald al in mijn vel zitten,AARGH, dit deed me toch zeer en ik heb even flink van me afgebeten, wat denken ze wel, met een fransman valt niet te sollen!!!!! De dierenarts schrok en moest heel hard lachen. Hij heeft me toen zo'n hip ding om mijn neus gedaan (bah!) kreeg nog zo'n naald in mijn bibs. (hallo dan, houden we nog ff op?) Daarna was Sam aan de buurt, ik heb heel dicht bij hem gestaan hoor (ondanks mijn zere kont) Ook Sam moest zo'n hip ding om, hahah, wat een stom gezicht! (sjee, ik heb dus eigenlijk goed voor lul gelopen met dat ding..bedankt vrouwtje en baasje!) Goed, Sam heeft dus stembanden, man, wat gillen! Daarna kan ik me niet veel meer herinneren, weet dat Sam naast me lag en dat de dierenarts mij aaide en vrouwtje Sam, we vielen toen in slaap. Vrouwtje heeft ons 2 uur later weer opgehaald, weet ik ook niet meer, ik sliep nog, Sam vertelde me dit, die was al een beetje wakker. We zijn de auto ingetild met een doek. Vrouwtje heeft ons er alleen weer uit moeten tillen, wat niet zonder problemen ging. Sam ging nog wel, maar ik was nogal zwaar volgens haar. Maar ik heb zo goed als mogelijk mee geholpen hoor. Sam en ik hebben samen uitgeroest met een handoek over ons heen. Ik kwam later de kamer in slepen en heb per ongeluk mijn plas laten lopen, wat ik heel erg vond! Maar vrouwtje gelukkig niet. Nu zijn we weer helemaal fris, hebben gegeten (EINDELIJK!) en slapen nu heerlijk na een lange wandeling. Gelukkig hebben we dit weer achter de rug! Volgende week meer! pootje van Goofy en ook van mijn vriendjes Sampie en Cisje. ------Oktober 2002

Voor de komst van Goofy--zo alleen :-)

VORIGE